钗头凤·世情薄

钗头凤·世情薄原文：

一夜砧声枫树凋，离亭风雨欲魂消。便鸿南向应无数，好寄新诗慰寂寥。
春晴不慷慨，十日和清阴。蝶宿花留粉，莺眠柳借金。边尘方障眼，汉壁尚关心。醒去愁无奈，杯行满满斟。
此前数次巡按无惊无险，统兵总督老老实实，世宗看来很满意，因此钦点胡宗宪巡按东南。
李唐天厩拳毛騧，蹙踏倒影凌飞霞。侯家神骏岂遗种，遍身细缬旋螺花。端阳射柳辕门道，紫燕身轻拂柔草。镂膺虎韔锦障泥，响马群中看表表。得隽归来红日西，汗沟珠血濡霜蹄。解鞍滚罢起喷振，奚奴牵入垂杨堤。南陌观花宜按辔，戏共王孙簇芳骑。乌衣朱雀足追游，自古金陵说佳丽。皇风万里清关河，尚方兵仗绣不磨。騧兮騧兮免负戈，日日朝天鸣贝珂。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
余每观才士之所作，窃有以得其用心。夫放言谴辞，良多变矣，妍蚩好恶，可得而言。每自属文，尤见其情。恒患意不称物，文不逮意。盖非知之难，能之难也。故作《文赋》，以述先士之盛藻，因论作文之利害所由，它日殆可谓曲尽其妙。至于操斧伐柯，虽取则不远，若夫随手之变，良难以辞逮。盖所能言者具于此云。 　　佇中区以玄览，颐情志于典坟。遵四时以叹逝，瞻万物而思纷。悲落叶于劲秋，喜柔条于芳春。心懔懔以怀霜，志眇眇而临云。詠世德之骏烈，诵先人之清芬。游文章之林府，嘉丽藻之彬彬。慨投篇而援笔，聊宣之乎斯文。 　　其始也，皆收视反听，耽思傍讯。精骛八极，心游万仞。其致也，情曈曨而弥鲜，物昭晰而互进。倾群言之沥液、漱六艺之芳润。浮天渊以安流，濯下泉而潜浸。于是沉辞怫悦，若游鱼衔钩，而出重渊之深；浮藻联翩，若翰鸟婴缴，而坠曾云之峻。收百世之阙文，採千载之遗韻。谢朝华于已披，启夕秀于未振。观古今于须臾，抚四海于一瞬。然后选义按部，考辞就班。抱景者咸叩，怀响者毕弹。或因枝以振叶，或沿波而讨源。或本隐以之显，或求易而得难。或虎变而兽扰，或龙见而鸟澜。或妥帖而易施，或岨峿而不安。罄澄心以凝思，眇众虑而为言。笼天地于形内，挫万物于笔端。始躑躅于燥吻，终流离于濡翰。理扶质以立干，文垂条而结繁。信情貌之不差，故每变而在颜。思涉乐其必笑，方言哀而已叹。或操觚以率尔，或含毫而邈然。 　　伊兹事之可乐，固圣贤之可钦。课虚无以责有，叩寂寞而求音。函绵邈于尺素，吐滂沛乎寸心。言恢之而弥广，思按之而逾深。播芳蕤之馥馥，发青条之森森。粲风飞而猋竖，郁云起乎翰林。 　　体有万殊，物无一量。纷纭挥霍，形难为状。辞程才以效伎，意司契而为匠。在有无而僶俛，当浅深而不让。虽离方而遯圆，期穷形而尽相。故夫夸目者尚奢，惬心者贵当。言穷者无隘，论达者唯旷。 　　诗缘情而绮靡，赋体物而浏亮。碑披文以相质，诔缠绵而悽怆。铭博约而温润，箴顿挫而清壮。颂优游以彬蔚，论精微而朗畅。奏平徹以闲雅，说炜晔而谲诳。虽区分之在兹，亦禁邪而制放。要辞达而理举，故无取乎冗长。 　　其为物也多姿，其为体也屡迁；其会意也尚巧，其遣言也贵妍。暨音声之迭代，若五色之相宣。虽逝止之无常，故崎錡而难便。苟达变而相次，犹开流以纳泉；如失机而后会，恒操末以续颠。谬玄黄之秩叙，故淟涊而不鲜。 　　或仰逼于先条，或俯侵于后章；或辞害而理比，或言顺而意妨。离之则双美，合之则两伤。考殿最于锱铢，定去留于毫芒；苟铨衡之所裁，固应绳其必当。 　　或文繁理富，而意不指适。极无两致，尽不可益。立片言而居要，乃一篇之警策；虽众辞之有条，必待兹而效绩。亮功多而累寡，故取足而不易。 　　或藻思綺合，清丽千眠。炳若缛绣，悽若繁絃。必所拟之不殊，乃闇合乎曩篇。虽杼轴于予怀，忧他人之我先。苟伤廉而愆义，亦虽爱而必捐。 　　或苕发颖竖，离众绝致；形不可逐，响难为系。块孤立而特峙，非常音之所纬。心牢落而无偶，意徘徊而不能揥。石韫玉而山辉，水怀珠而川媚。彼榛楛之勿翦，亦蒙荣于集翠。缀《下里》于《白雪》，吾亦济夫所伟。 　　或讬言于短韻，对穷迹而孤兴，俯寂寞而无友，仰寥廓而莫承；譬偏絃之独张，含清唱而靡应。或寄辞于瘁音，徒靡言而弗华，混妍蚩而成体，累良质而为瑕；象下管之偏疾，故虽应而不和。或遗理以存异，徒寻虚以逐微，言寡情而鲜爱，辞浮漂而不归；犹絃么而徽急，故虽和而不悲。或奔放以谐和，务嘈囋而妖冶，徒悦目而偶俗，故高声而曲下；寤《防露》与桑间，又虽悲而不雅。或清虚以婉约，每除烦而去滥，阙大羹之遗味，同朱絃之清氾；虽一唱而三叹，固既雅而不艳。 　　若夫丰约之裁，俯仰之形，因宜适变，曲有微情。或言拙而喻巧，或理朴而辞轻；或袭故而弥新，或沿浊而更清；或览之而必察，或研之而后精。譬犹舞者赴节以投袂，歌者应絃而遣声。是盖轮扁所不得言，故亦非华说之所能精。 　　普辞条与文律，良余膺之所服。练世情之常尤，识前脩之所淑。虽发于巧心，或受蚩于拙目。彼琼敷与玉藻，若中原之有菽。同橐籥之罔穷，与天地乎并育。虽纷蔼于此世，嗟不盈于予掬。患挈缾之屡空，病昌言之难属。故踸踔于短垣，放庸音以足曲。恒遗恨以终篇，岂怀盈而自足？惧蒙尘于叩缶，顾取笑乎鸣玉。 　　若夫应感之会，通塞之纪，来不可遏，去不可止，藏若景灭，行犹响起。方天机之骏利，夫何纷而不理？思风发于胸臆，言泉流于唇齿；纷葳蕤以馺遝，唯豪素之所拟；文徽徽以溢目，音冷冷而盈耳。及其六情底滞，志往神留，兀若枯木，豁若涸流；揽营魂以探赜，顿精爽而自求；理翳翳而愈伏，思轧轧其若抽。是以或竭情而多悔，或率意而寡尤。虽兹物之在我，非余力之所戮。故时抚空怀而自惋，吾未识夫开塞之所由。 　　伊兹文之为用，固众理之所因。恢万里而无阂，通亿载而为津。俯殆则于来叶，仰观象乎古人。济文武于将坠，宣风声于不泯。塗无远而不弥，理无微而弗纶。配霑润于云雨，象变化乎鬼神。被金石而德广，流管絃而日新。
远承华盖及衡门，日午相携到日昏。白发自应忘县长，青袍谁复识王孙。更因夜月留何处，忍对春风负此尊。传道城南剩佳丽，小词翻出寄桃根。
放舟千山里，岚气满晴川。歌辞理《白雪》，水禽栖绿烟。苍苍野阴变，萧萧风景妍。寻僧转回塘，望云极遥天。万事宁有素，一行忻偶然。

钗头凤·世情薄拼音解读：

yī yè zhēn shēng fēng shù diāo ，lí tíng fēng yǔ yù hún xiāo 。biàn hóng nán xiàng yīng wú shù ，hǎo jì xīn shī wèi jì liáo 。
chūn qíng bú kāng kǎi ，shí rì hé qīng yīn 。dié xiǔ huā liú fěn ，yīng mián liǔ jiè jīn 。biān chén fāng zhàng yǎn ，hàn bì shàng guān xīn 。xǐng qù chóu wú nài ，bēi háng mǎn mǎn zhēn 。
cǐ qián shù cì xún àn wú jīng wú xiǎn ，tǒng bīng zǒng dū lǎo lǎo shí shí ，shì zōng kàn lái hěn mǎn yì ，yīn cǐ qīn diǎn hú zōng xiàn xún àn dōng nán 。
lǐ táng tiān jiù quán máo guā ，cù tà dǎo yǐng líng fēi xiá 。hóu jiā shén jun4 qǐ yí zhǒng ，biàn shēn xì xié xuán luó huā 。duān yáng shè liǔ yuán mén dào ，zǐ yàn shēn qīng fú róu cǎo 。lòu yīng hǔ chàng jǐn zhàng ní ，xiǎng mǎ qún zhōng kàn biǎo biǎo 。dé jun4 guī lái hóng rì xī ，hàn gōu zhū xuè rú shuāng tí 。jiě ān gǔn bà qǐ pēn zhèn ，xī nú qiān rù chuí yáng dī 。nán mò guān huā yí àn pèi ，xì gòng wáng sūn cù fāng qí 。wū yī zhū què zú zhuī yóu ，zì gǔ jīn líng shuō jiā lì 。huáng fēng wàn lǐ qīng guān hé ，shàng fāng bīng zhàng xiù bú mó 。guā xī guā xī miǎn fù gē ，rì rì cháo tiān míng bèi kē 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
yú měi guān cái shì zhī suǒ zuò ，qiè yǒu yǐ dé qí yòng xīn 。fū fàng yán qiǎn cí ，liáng duō biàn yǐ ，yán chī hǎo è ，kě dé ér yán 。měi zì shǔ wén ，yóu jiàn qí qíng 。héng huàn yì bú chēng wù ，wén bú dǎi yì 。gài fēi zhī zhī nán ，néng zhī nán yě 。gù zuò 《wén fù 》，yǐ shù xiān shì zhī shèng zǎo ，yīn lùn zuò wén zhī lì hài suǒ yóu ，tā rì dài kě wèi qǔ jìn qí miào 。zhì yú cāo fǔ fá kē ，suī qǔ zé bú yuǎn ，ruò fū suí shǒu zhī biàn ，liáng nán yǐ cí dǎi 。gài suǒ néng yán zhě jù yú cǐ yún 。 　　zhù zhōng qū yǐ xuán lǎn ，yí qíng zhì yú diǎn fén 。zūn sì shí yǐ tàn shì ，zhān wàn wù ér sī fēn 。bēi luò yè yú jìn qiū ，xǐ róu tiáo yú fāng chūn 。xīn lǐn lǐn yǐ huái shuāng ，zhì miǎo miǎo ér lín yún 。yǒng shì dé zhī jun4 liè ，sòng xiān rén zhī qīng fēn 。yóu wén zhāng zhī lín fǔ ，jiā lì zǎo zhī bīn bīn 。kǎi tóu piān ér yuán bǐ ，liáo xuān zhī hū sī wén 。 　　qí shǐ yě ，jiē shōu shì fǎn tīng ，dān sī bàng xùn 。jīng wù bā jí ，xīn yóu wàn rèn 。qí zhì yě ，qíng tóng lóng ér mí xiān ，wù zhāo xī ér hù jìn 。qīng qún yán zhī lì yè 、shù liù yì zhī fāng rùn 。fú tiān yuān yǐ ān liú ，zhuó xià quán ér qián jìn 。yú shì chén cí fú yuè ，ruò yóu yú xián gōu ，ér chū zhòng yuān zhī shēn ；fú zǎo lián piān ，ruò hàn niǎo yīng jiǎo ，ér zhuì céng yún zhī jun4 。shōu bǎi shì zhī què wén ，cǎi qiān zǎi zhī yí yùn 。xiè cháo huá yú yǐ pī ，qǐ xī xiù yú wèi zhèn 。guān gǔ jīn yú xū yú ，fǔ sì hǎi yú yī shùn 。rán hòu xuǎn yì àn bù ，kǎo cí jiù bān 。bào jǐng zhě xián kòu ，huái xiǎng zhě bì dàn 。huò yīn zhī yǐ zhèn yè ，huò yán bō ér tǎo yuán 。huò běn yǐn yǐ zhī xiǎn ，huò qiú yì ér dé nán 。huò hǔ biàn ér shòu rǎo ，huò lóng jiàn ér niǎo lán 。huò tuǒ tiē ér yì shī ，huò qū yǔ ér bú ān 。qìng chéng xīn yǐ níng sī ，miǎo zhòng lǜ ér wéi yán 。lóng tiān dì yú xíng nèi ，cuò wàn wù yú bǐ duān 。shǐ zhí zhú yú zào wěn ，zhōng liú lí yú rú hàn 。lǐ fú zhì yǐ lì gàn ，wén chuí tiáo ér jié fán 。xìn qíng mào zhī bú chà ，gù měi biàn ér zài yán 。sī shè lè qí bì xiào ，fāng yán āi ér yǐ tàn 。huò cāo gū yǐ lǜ ěr ，huò hán háo ér miǎo rán 。 　　yī zī shì zhī kě lè ，gù shèng xián zhī kě qīn 。kè xū wú yǐ zé yǒu ，kòu jì mò ér qiú yīn 。hán mián miǎo yú chǐ sù ，tǔ pāng pèi hū cùn xīn 。yán huī zhī ér mí guǎng ，sī àn zhī ér yú shēn 。bō fāng ruí zhī fù fù ，fā qīng tiáo zhī sēn sēn 。càn fēng fēi ér biāo shù ，yù yún qǐ hū hàn lín 。 　　tǐ yǒu wàn shū ，wù wú yī liàng 。fēn yún huī huò ，xíng nán wéi zhuàng 。cí chéng cái yǐ xiào jì ，yì sī qì ér wéi jiàng 。zài yǒu wú ér mǐn miǎn ，dāng qiǎn shēn ér bú ràng 。suī lí fāng ér dùn yuán ，qī qióng xíng ér jìn xiàng 。gù fū kuā mù zhě shàng shē ，qiè xīn zhě guì dāng 。yán qióng zhě wú ài ，lùn dá zhě wéi kuàng 。 　　shī yuán qíng ér qǐ mí ，fù tǐ wù ér liú liàng 。bēi pī wén yǐ xiàng zhì ，lěi chán mián ér qì chuàng 。míng bó yuē ér wēn rùn ，zhēn dùn cuò ér qīng zhuàng 。sòng yōu yóu yǐ bīn wèi ，lùn jīng wēi ér lǎng chàng 。zòu píng chè yǐ xián yǎ ，shuō wěi yè ér jué kuáng 。suī qū fèn zhī zài zī ，yì jìn xié ér zhì fàng 。yào cí dá ér lǐ jǔ ，gù wú qǔ hū rǒng zhǎng 。 　　qí wéi wù yě duō zī ，qí wéi tǐ yě lǚ qiān ；qí huì yì yě shàng qiǎo ，qí qiǎn yán yě guì yán 。jì yīn shēng zhī dié dài ，ruò wǔ sè zhī xiàng xuān 。suī shì zhǐ zhī wú cháng ，gù qí yǐ ér nán biàn 。gǒu dá biàn ér xiàng cì ，yóu kāi liú yǐ nà quán ；rú shī jī ér hòu huì ，héng cāo mò yǐ xù diān 。miù xuán huáng zhī zhì xù ，gù tiǎn niǎn ér bú xiān 。 　　huò yǎng bī yú xiān tiáo ，huò fǔ qīn yú hòu zhāng ；huò cí hài ér lǐ bǐ ，huò yán shùn ér yì fáng 。lí zhī zé shuāng měi ，hé zhī zé liǎng shāng 。kǎo diàn zuì yú zī zhū ，dìng qù liú yú háo máng ；gǒu quán héng zhī suǒ cái ，gù yīng shéng qí bì dāng 。 　　huò wén fán lǐ fù ，ér yì bú zhǐ shì 。jí wú liǎng zhì ，jìn bú kě yì 。lì piàn yán ér jū yào ，nǎi yī piān zhī jǐng cè ；suī zhòng cí zhī yǒu tiáo ，bì dài zī ér xiào jì 。liàng gōng duō ér lèi guǎ ，gù qǔ zú ér bú yì 。 　　huò zǎo sī qǐ hé ，qīng lì qiān mián 。bǐng ruò rù xiù ，qì ruò fán xuàn 。bì suǒ nǐ zhī bú shū ，nǎi ān hé hū nǎng piān 。suī zhù zhóu yú yǔ huái ，yōu tā rén zhī wǒ xiān 。gǒu shāng lián ér qiān yì ，yì suī ài ér bì juān 。 　　huò tiáo fā yǐng shù ，lí zhòng jué zhì ；xíng bú kě zhú ，xiǎng nán wéi xì 。kuài gū lì ér tè zhì ，fēi cháng yīn zhī suǒ wěi 。xīn láo luò ér wú ǒu ，yì pái huái ér bú néng dì 。shí yùn yù ér shān huī ，shuǐ huái zhū ér chuān mèi 。bǐ zhēn kǔ zhī wù jiǎn ，yì méng róng yú jí cuì 。zhuì 《xià lǐ 》yú 《bái xuě 》，wú yì jì fū suǒ wěi 。 　　huò tuō yán yú duǎn yùn ，duì qióng jì ér gū xìng ，fǔ jì mò ér wú yǒu ，yǎng liáo kuò ér mò chéng ；pì piān xuàn zhī dú zhāng ，hán qīng chàng ér mí yīng 。huò jì cí yú cuì yīn ，tú mí yán ér fú huá ，hún yán chī ér chéng tǐ ，lèi liáng zhì ér wéi xiá ；xiàng xià guǎn zhī piān jí ，gù suī yīng ér bú hé 。huò yí lǐ yǐ cún yì ，tú xún xū yǐ zhú wēi ，yán guǎ qíng ér xiān ài ，cí fú piāo ér bú guī ；yóu xuàn me ér huī jí ，gù suī hé ér bú bēi 。huò bēn fàng yǐ xié hé ，wù cáo zá ér yāo yě ，tú yuè mù ér ǒu sú ，gù gāo shēng ér qǔ xià ；wù 《fáng lù 》yǔ sāng jiān ，yòu suī bēi ér bú yǎ 。huò qīng xū yǐ wǎn yuē ，měi chú fán ér qù làn ，què dà gēng zhī yí wèi ，tóng zhū xuàn zhī qīng fán ；suī yī chàng ér sān tàn ，gù jì yǎ ér bú yàn 。 　　ruò fū fēng yuē zhī cái ，fǔ yǎng zhī xíng ，yīn yí shì biàn ，qǔ yǒu wēi qíng 。huò yán zhuō ér yù qiǎo ，huò lǐ pǔ ér cí qīng ；huò xí gù ér mí xīn ，huò yán zhuó ér gèng qīng ；huò lǎn zhī ér bì chá ，huò yán zhī ér hòu jīng 。pì yóu wǔ zhě fù jiē yǐ tóu mèi ，gē zhě yīng xuàn ér qiǎn shēng 。shì gài lún biǎn suǒ bú dé yán ，gù yì fēi huá shuō zhī suǒ néng jīng 。 　　pǔ cí tiáo yǔ wén lǜ ，liáng yú yīng zhī suǒ fú 。liàn shì qíng zhī cháng yóu ，shí qián yǒu zhī suǒ shū 。suī fā yú qiǎo xīn ，huò shòu chī yú zhuō mù 。bǐ qióng fū yǔ yù zǎo ，ruò zhōng yuán zhī yǒu shū 。tóng tuó yào zhī wǎng qióng ，yǔ tiān dì hū bìng yù 。suī fēn ǎi yú cǐ shì ，jiē bú yíng yú yǔ jū 。huàn qiè píng zhī lǚ kōng ，bìng chāng yán zhī nán shǔ 。gù chěn chuō yú duǎn yuán ，fàng yōng yīn yǐ zú qǔ 。héng yí hèn yǐ zhōng piān ，qǐ huái yíng ér zì zú ？jù méng chén yú kòu fǒu ，gù qǔ xiào hū míng yù 。 　　ruò fū yīng gǎn zhī huì ，tōng sāi zhī jì ，lái bú kě è ，qù bú kě zhǐ ，cáng ruò jǐng miè ，háng yóu xiǎng qǐ 。fāng tiān jī zhī jun4 lì ，fū hé fēn ér bú lǐ ？sī fēng fā yú xiōng yì ，yán quán liú yú chún chǐ ；fēn wēi ruí yǐ sà tà ，wéi háo sù zhī suǒ nǐ ；wén huī huī yǐ yì mù ，yīn lěng lěng ér yíng ěr 。jí qí liù qíng dǐ zhì ，zhì wǎng shén liú ，wū ruò kū mù ，huō ruò hé liú ；lǎn yíng hún yǐ tàn zé ，dùn jīng shuǎng ér zì qiú ；lǐ yì yì ér yù fú ，sī zhá zhá qí ruò chōu 。shì yǐ huò jié qíng ér duō huǐ ，huò lǜ yì ér guǎ yóu 。suī zī wù zhī zài wǒ ，fēi yú lì zhī suǒ lù 。gù shí fǔ kōng huái ér zì wǎn ，wú wèi shí fū kāi sāi zhī suǒ yóu 。 　　yī zī wén zhī wéi yòng ，gù zhòng lǐ zhī suǒ yīn 。huī wàn lǐ ér wú hé ，tōng yì zǎi ér wéi jīn 。fǔ dài zé yú lái yè ，yǎng guān xiàng hū gǔ rén 。jì wén wǔ yú jiāng zhuì ，xuān fēng shēng yú bú mǐn 。tú wú yuǎn ér bú mí ，lǐ wú wēi ér fú lún 。pèi zhān rùn yú yún yǔ ，xiàng biàn huà hū guǐ shén 。bèi jīn shí ér dé guǎng ，liú guǎn xuàn ér rì xīn 。
yuǎn chéng huá gài jí héng mén ，rì wǔ xiàng xié dào rì hūn 。bái fā zì yīng wàng xiàn zhǎng ，qīng páo shuí fù shí wáng sūn 。gèng yīn yè yuè liú hé chù ，rěn duì chūn fēng fù cǐ zūn 。chuán dào chéng nán shèng jiā lì ，xiǎo cí fān chū jì táo gēn 。
fàng zhōu qiān shān lǐ ，lán qì mǎn qíng chuān 。gē cí lǐ 《bái xuě 》，shuǐ qín qī lǜ yān 。cāng cāng yě yīn biàn ，xiāo xiāo fēng jǐng yán 。xún sēng zhuǎn huí táng ，wàng yún jí yáo tiān 。wàn shì níng yǒu sù ，yī háng xīn ǒu rán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

④十二门：长安城东西南北每一面各三门，共十二门，故言。这句是说清冷的乐声使人觉得长安城沉浸在寒光之中。紫皇：道教称天上最尊的神为“紫皇”。这里用来指皇帝。
⑸塞：堵塞。太行：太行山，现山西、河南、河北三省交界处。雪满山，一作“雪暗天”。详细说明：根据《平水韵》来看，这里一句的“川”和下一句     的“边”都是属于下平一先，而“山”属于上平十五删。而“天”才是同在下平一先中的字。
②更：旧时一夜分五更，每更大约两小时。风一更、雪一更，即言整夜风雪交加也。聒：声音嘈杂，这里指风雪声。故园：故乡，这里指北京；此声：指风雪交加的声音。

相关赏析

诗句中洋溢着诗人对和平生活的向往和对于自然界小生命的热爱，这与诗人忧国忧民的精神是一脉相通的。诗人对着“沙头宿鹭”，不禁衷心赞美夜的“静”美。由于他与自然万类息息相通，这“静”与“深林人不知，明月来相照”（王维《竹里馆》）的寂静幽独该有多少不同。忽然船尾传来“拨剌”的声响，使凝神睇视着的诗人猛地惊醒，他转向船尾，只见波光粼粼的水面上跃起一条大鱼，在夜空中画了一条若隐若现的弧线后，又潜入水中。
“能消几日春”二句，是双承上面两句的曲意，即不但思妇禁受不起几番风雨，就是那天涯游子也同样受不了离愁的折磨了。这句话也是从辛弃疾的“要能消几番风雨，匆匆春又归去”《摸鱼儿·更能消几番风雨》的词意中点化出来，借春意阑珊来衬托自己的哀怨的怅然无限的相思，令人憔悴，令人瘦损，长此下去，如何是好呢？这里着一“又”字，说明这样的两地相思，已经不是破题儿第一遭了。这跟作者的“总是伤春，不似年时镜中人，瘦损!瘦损!”《庆宣和·春思》乃同一机杼。这支小曲之所以自然而不雕琢，典雅而不堆垛，正是作者博搜精粹，蓄之胸中，自然吐属不凡，下笔如有神助。
词的下片着重表现词人对国事的感叹。“召缓征和医并至”，这是暗喻当时朝廷忽而想和，忽而想战，举棋不定的状况。当时朝廷大臣琦善、伊里布之流十分害怕英帝国主义的武力，极力主和，而朝廷则在战和之间拿不定主意，就如病笃乱投医，忽而请这个医生医治，忽而请那个医生医治，莫哀一是。朝廷如此，词人“眼下病，肩头事。怕愁重如春担不起”，以国事为己任，这是沉重的担子。然而这个担子倒是好担，就是朝廷不允许他来担这担子，唯留下沉重的“愁”字，却叫词人感到难以担起，只有将这满腔国愁留于心底。既有能力，也有强烈的欲望要去担当国事的重任，然而却为朝廷所不允许，词人的心境可想而知。于是在词的结尾，词人不由自主地发出“心应碎”的喊声。结句和上片结束处的句式完全一样，这当然是词牌所规定的，但词人有意将词语和句意重复，造成反复、强调的效果，这却又是表现内容的需要了。去留两依依，词人与林则徐之所以两愁相对，正由于他们都先天下之忧而忧，为国家和民族的存亡忧心如焚；正因为他们眼见朝廷的暖昧态度，感到国事渐不可为而哀伤至切。

作者介绍

李叔卿 李叔卿，字万，雍州万年(今陜西西安)人。工部侍郎李适之子。弱冠以明经及第。玄宗开元间历任鹿邑、虞城、金城三县尉。与李白有过往。天宝间卒。有文集，已佚。事迹据《金石萃编》卷九四李季卿撰《三坟记》，参岑仲勉《贞石证史》所考。《全唐诗》存诗2首。