东京赋

东京赋原文：

老态年来日日添，黑花飞眼雪生髯。扶衰每藉齐眉杖，食肉先寻剔齿櫼。右臂拘挛巾不裹，中肠惨戚泪常淹。移床独就南荣坐，畏冷思亲爱日檐。
边关安定已久，你们这些武将熬得只剩下傲气了，还有刚愎自用，用兵全不知一点变通。
紫崖招饮何匆匆，白酒黄鸡早作东。正爱小楼多夜月，肯嫌衰鬓着秋风。衣冠座列高朋满，兰蕙香催老兴浓。行酒赋诗休怪讶，习池曾许醉山翁。
希望天启这次别玩花样，小说的第一章就能非常精彩。
色深乍擣守宫红，片细俄随蛱蝶风。到得离披无意绪，精神全在半开中。
敢问辽天月，历几亿春秋。老娥盍相刮目，无一语相酬。似讶经年间阔，类笑衰翁潦倒，岁岁客他州。清照五湖阔，倦影一萍浮。任渠侬，琴当户，酒当楼。人生适意，封君何似橘千头。月正圆时固好，人欲闲时须早，毋作陇西羞。多谢锦囊句，椽笔富清流。
兰澧分岐望芷沅，渡头杨柳欲飞绵。囊无薏苡防私论，茶有茱萸敌瘴烟。心定渐忘行役苦，愁浓不觉岁时迁。从今暴殄为明诫，曾见山头火种田。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
青山簇簇树重重，人在春云浩荡中。也是杏花无意况，一支临水卧残红。
偏是书生赋分悭，生平受用只儒酸。非无热处可炙手，禁得寒时做冷官。乃父向年已科目，好儿今日又衣冠。期颐上寿古来少，归去关山雾雨漫。

东京赋拼音解读：

lǎo tài nián lái rì rì tiān ，hēi huā fēi yǎn xuě shēng rán 。fú shuāi měi jiè qí méi zhàng ，shí ròu xiān xún tī chǐ jiān 。yòu bì jū luán jīn bú guǒ ，zhōng cháng cǎn qī lèi cháng yān 。yí chuáng dú jiù nán róng zuò ，wèi lěng sī qīn ài rì yán 。
biān guān ān dìng yǐ jiǔ ，nǐ men zhè xiē wǔ jiāng áo dé zhī shèng xià ào qì le ，hái yǒu gāng bì zì yòng ，yòng bīng quán bú zhī yī diǎn biàn tōng 。
zǐ yá zhāo yǐn hé cōng cōng ，bái jiǔ huáng jī zǎo zuò dōng 。zhèng ài xiǎo lóu duō yè yuè ，kěn xián shuāi bìn zhe qiū fēng 。yī guàn zuò liè gāo péng mǎn ，lán huì xiāng cuī lǎo xìng nóng 。háng jiǔ fù shī xiū guài yà ，xí chí céng xǔ zuì shān wēng 。
xī wàng tiān qǐ zhè cì bié wán huā yàng ，xiǎo shuō de dì yī zhāng jiù néng fēi cháng jīng cǎi 。
sè shēn zhà chóu shǒu gōng hóng ，piàn xì é suí jiá dié fēng 。dào dé lí pī wú yì xù ，jīng shén quán zài bàn kāi zhōng 。
gǎn wèn liáo tiān yuè ，lì jǐ yì chūn qiū 。lǎo é hé xiàng guā mù ，wú yī yǔ xiàng chóu 。sì yà jīng nián jiān kuò ，lèi xiào shuāi wēng liáo dǎo ，suì suì kè tā zhōu 。qīng zhào wǔ hú kuò ，juàn yǐng yī píng fú 。rèn qú nóng ，qín dāng hù ，jiǔ dāng lóu 。rén shēng shì yì ，fēng jun1 hé sì jú qiān tóu 。yuè zhèng yuán shí gù hǎo ，rén yù xián shí xū zǎo ，wú zuò lǒng xī xiū 。duō xiè jǐn náng jù ，chuán bǐ fù qīng liú 。
lán lǐ fèn qí wàng zhǐ yuán ，dù tóu yáng liǔ yù fēi mián 。náng wú yì yǐ fáng sī lùn ，chá yǒu zhū yú dí zhàng yān 。xīn dìng jiàn wàng háng yì kǔ ，chóu nóng bú jiào suì shí qiān 。cóng jīn bào tiǎn wéi míng jiè ，céng jiàn shān tóu huǒ zhǒng tián 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
qīng shān cù cù shù zhòng zhòng ，rén zài chūn yún hào dàng zhōng 。yě shì xìng huā wú yì kuàng ，yī zhī lín shuǐ wò cán hóng 。
piān shì shū shēng fù fèn qiān ，shēng píng shòu yòng zhī rú suān 。fēi wú rè chù kě zhì shǒu ，jìn dé hán shí zuò lěng guān 。nǎi fù xiàng nián yǐ kē mù ，hǎo ér jīn rì yòu yī guàn 。qī yí shàng shòu gǔ lái shǎo ，guī qù guān shān wù yǔ màn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

（26）潇湘：湘江与潇水。
⑥无可奈何花落去，似曾相识燕归来：花的凋落和时光的流逝，都是令人惋惜而毫无办法的，只有飞归的燕子，似乎是去年的相识。无可奈何：不得已，没有办法。

相关赏析

文章虽然不长，但叙事朴实，议论周严，有事实，有根据，有结论，语言中肯，说服力很强。文末“君子日”一段评论，以信和礼为标准。一针见血地指出周郑交质之非。数层转折与整齐的排旬，使作者的论断显示出不可逆转的气势，空灵排宕、辞采纵横而又风韵悠然。

“雌霓”是虹的一种，色泽偏暗。“雄风”是清凉劲健之风。这两个词语雅致而考究，表现了夏秋之交雨后的特有现象。孤垒危亭之上，江边烟渚之侧，更加能够感到时序变换。孤垒、烟渚、雌霓、雄风，这一组意象构成了雄浑苍凉的艺术意境，词意的发展以“渐觉”两字略作一顿，以“一叶惊秋，残蝉噪晚”进一步点明时序。“素商”即秋令。这里，词人的悲秋情绪逐渐向伤离意绪发展，于是他又“览景想前欢”了。从“前欢”一语来推测，词中所怀念当是帝都汴京和作者过从甚密的一位歌妓。可是往事已如过眼烟云，帝都汴京遥远难以重到。

作者介绍

左知微 左知微，临海（今属浙江）人。徽宗政和八年（一一一八）进士（清康熙《临海县志》卷五），官宣州教授。事见《嘉定赤城志》卷三三。