徐文长传

徐文长传原文：

暂脱朝衣不当闲，澶州梦断已多年。诸公自致青云上，病客长斋绣佛前。随意时为师子卧，安心懒作野狐禅。炉烟忽散无踪迹，屋上寒云自黯然。
终过盟津书，分明梦不虚。人从清渭别，地隔太行馀。宾幕谁嫌静，公门但晏如。櫑鞞干霹雳，斜汉湿蟾蜍。追琢垂今后，敦庞得古初。井台怜操筑，漳岸想丕疏。亦翼铿珉珮，终当直石渠。此身多抱疾，幽里近营居。忆漱苏门涧，经浮楚泽潴。松栽侵古影，荤断尚芹菹。语嘿曾延接，心源离滓淤。谁言姓琴氏，独跨角生鱼。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
她都浑浑噩噩的，只有想到葫芦哥哥。
野蔓网丛棘，下有幽兰花。缄春敛华滋，古意良独多。霜寒九十月，萧飒如枯莎。但使本根在，菅茅将奈何？
鸣雁嘹嘹北向频，渌波何处是通津。风尘海内怜双鬓，涕泪天涯惨一身。故里音书应望绝，异乡景物又更新。便抛印绶从归隐，吴渚香莼漫吐春。
敢云效古昔，亦负客中春。贱极似成傲，愁多不为贫。嗒然堪丧我，竟欲属何人。所喜门前石，长吟不见嗔。
也因为这出闹剧，竟然引出人证，令绞着的三司会审当即结案。

徐文长传拼音解读：

zàn tuō cháo yī bú dāng xián ，chán zhōu mèng duàn yǐ duō nián 。zhū gōng zì zhì qīng yún shàng ，bìng kè zhǎng zhāi xiù fó qián 。suí yì shí wéi shī zǐ wò ，ān xīn lǎn zuò yě hú chán 。lú yān hū sàn wú zōng jì ，wū shàng hán yún zì àn rán 。
zhōng guò méng jīn shū ，fèn míng mèng bú xū 。rén cóng qīng wèi bié ，dì gé tài háng yú 。bīn mù shuí xián jìng ，gōng mén dàn yàn rú 。léi bì gàn pī lì ，xié hàn shī chán chú 。zhuī zhuó chuí jīn hòu ，dūn páng dé gǔ chū 。jǐng tái lián cāo zhù ，zhāng àn xiǎng pī shū 。yì yì kēng mín pèi ，zhōng dāng zhí shí qú 。cǐ shēn duō bào jí ，yōu lǐ jìn yíng jū 。yì shù sū mén jiàn ，jīng fú chǔ zé zhū 。sōng zāi qīn gǔ yǐng ，hūn duàn shàng qín zū 。yǔ hēi céng yán jiē ，xīn yuán lí zǐ yū 。shuí yán xìng qín shì ，dú kuà jiǎo shēng yú 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
tā dōu hún hún è è de ，zhī yǒu xiǎng dào hú lú gē gē 。
yě màn wǎng cóng jí ，xià yǒu yōu lán huā 。jiān chūn liǎn huá zī ，gǔ yì liáng dú duō 。shuāng hán jiǔ shí yuè ，xiāo sà rú kū shā 。dàn shǐ běn gēn zài ，jiān máo jiāng nài hé ？
míng yàn liáo liáo běi xiàng pín ，lù bō hé chù shì tōng jīn 。fēng chén hǎi nèi lián shuāng bìn ，tì lèi tiān yá cǎn yī shēn 。gù lǐ yīn shū yīng wàng jué ，yì xiāng jǐng wù yòu gèng xīn 。biàn pāo yìn shòu cóng guī yǐn ，wú zhǔ xiāng chún màn tǔ chūn 。
gǎn yún xiào gǔ xī ，yì fù kè zhōng chūn 。jiàn jí sì chéng ào ，chóu duō bú wéi pín 。dā rán kān sàng wǒ ，jìng yù shǔ hé rén 。suǒ xǐ mén qián shí ，zhǎng yín bú jiàn chēn 。
yě yīn wéi zhè chū nào jù ，jìng rán yǐn chū rén zhèng ，lìng jiǎo zhe de sān sī huì shěn dāng jí jié àn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

③前度刘郎：指唐代诗人刘禹锡。此处词人以刘郎自比。旧家秋娘：这里泛指歌伎舞女。《燕台》句：指唐李商隐《燕台四首》。露饮：梁简文帝《六根忏文》：“风禅露饮”，此借用字面，指露天而饮，极言其欢纵。东城闲步：用杜牧与旧爱张好好事。事与孤鸿去：官柳低金缕：柳丝低拂之意。官柳，指官府在官道上所植杨柳。金缕，喻指柳条。
⑦笏：古代大臣朝见皇帝时所持的手板。逆竖：叛乱的贼子，指朱泚。是气：这种“浩然之气”。磅礴：充塞。凛烈：庄严、令人敬畏的样子。
④十二门：长安城东西南北每一面各三门，共十二门，故言。这句是说清冷的乐声使人觉得长安城沉浸在寒光之中。紫皇：道教称天上最尊的神为“紫皇”。这里用来指皇帝。

相关赏析

第三部分从“惠子谓庄子曰”至结尾，论述什么是真正的有用和无用，说明不能为物所滞，要把无用有用，进一步表达了反对积极投身社会活动，志在不受任何拘束，追求优游自得的生活旨趣。

作者介绍

张禀 张禀，历城（今属山东）人。徽宗崇宁三年（一一○四），以朝散郎知渠州（《宋诗纪事补遗》卷三二引重摹冯绲碑）。