西都赋

西都赋原文：

忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
此别未为远，两都东西州。情亲有乖隔，江湖成阻修。脱尘度翠密，徐行当寻幽。各有惜别怀，共此一日留。意合岂待约，酒尽不更求。阙词固未可，忍手亦何犹。坐有黄冠师，未解逍遥游。兴来我与共，醉罢君当休。僧房火可亲，此乐行且谋。万事自纠纷，高怀元一丘。
当年南涧弄泉流，妄起功名分外求。群玉峰头今倦立，却烦清梦到罗浮。
败了就是败了。
世变江河去不回，江村无复旧楼台。豺狼竞出人何在，荆棘成丛屋已灰。法令几时驱鬼魅，恩波何日润蒿莱。救民水火应须急，调度全凭济世才。
张杨看了几幅后，纳闷道：田少爷这字倒还罢了，黄豆的字怎会如此刚毅？都说字如其人，你小子狡猾狡猾的，这字不像你写的。
明征君旧宅，陈后主题诗。迹在人亡处，山空月满时。宝瓶无破响，道树有低枝。已是伤离客，仍逢靳尚祠。

西都赋拼音解读：

yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
cǐ bié wèi wéi yuǎn ，liǎng dōu dōng xī zhōu 。qíng qīn yǒu guāi gé ，jiāng hú chéng zǔ xiū 。tuō chén dù cuì mì ，xú háng dāng xún yōu 。gè yǒu xī bié huái ，gòng cǐ yī rì liú 。yì hé qǐ dài yuē ，jiǔ jìn bú gèng qiú 。què cí gù wèi kě ，rěn shǒu yì hé yóu 。zuò yǒu huáng guàn shī ，wèi jiě xiāo yáo yóu 。xìng lái wǒ yǔ gòng ，zuì bà jun1 dāng xiū 。sēng fáng huǒ kě qīn ，cǐ lè háng qiě móu 。wàn shì zì jiū fēn ，gāo huái yuán yī qiū 。
dāng nián nán jiàn nòng quán liú ，wàng qǐ gōng míng fèn wài qiú 。qún yù fēng tóu jīn juàn lì ，què fán qīng mèng dào luó fú 。
bài le jiù shì bài le 。
shì biàn jiāng hé qù bú huí ，jiāng cūn wú fù jiù lóu tái 。chái láng jìng chū rén hé zài ，jīng jí chéng cóng wū yǐ huī 。fǎ lìng jǐ shí qū guǐ mèi ，ēn bō hé rì rùn hāo lái 。jiù mín shuǐ huǒ yīng xū jí ，diào dù quán píng jì shì cái 。
zhāng yáng kàn le jǐ fú hòu ，nà mèn dào ：tián shǎo yé zhè zì dǎo hái bà le ，huáng dòu de zì zěn huì rú cǐ gāng yì ？dōu shuō zì rú qí rén ，nǐ xiǎo zǐ jiǎo huá jiǎo huá de ，zhè zì bú xiàng nǐ xiě de 。
míng zhēng jun1 jiù zhái ，chén hòu zhǔ tí shī 。jì zài rén wáng chù ，shān kōng yuè mǎn shí 。bǎo píng wú pò xiǎng ，dào shù yǒu dī zhī 。yǐ shì shāng lí kè ，réng féng jìn shàng cí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

②岭：指大庾岭，沟通岭南岭北咽喉要道。试问：试着提出问题，试探性地问。此心安处是吾乡：这个心安定的地方，便是我的故乡。
④若许：如果这样。闲乘月：有空闲时趁着月光前来。无时：没有一定的时间，即随时。叩门：敲门。
⑤寄生：一种植物，其根部不扎在土里而依附在松树、杨树等枝杈上，靠吸取这些树的养分而存活。

相关赏析

《芥子园画谱》中曾说：“山水中点景人物”，“全要与山水有顾盼。人似看山，山亦是俯而看人；琴须听月，月亦似静而听琴。方使观者有恨不跃入其内，与画中人争坐位。”——是的，面对施闰章写就的这样一幅走笔飘逸的画景，谁不想置身其中，而与画中人一“争座位”呢？
本诗背景广阔，具有典型的北国特色，可与南北朝民歌《敕勒歌》相媲美。
这是一首充溢着浓厚的浪漫主义色彩的游仙词。

作者介绍

李溥 李溥，河南人。初为三司小吏，阴狡多智数。时天下新定，太宗厉精政事，尝论及财赋，欲有所更革，引三司吏二十七人对便殿，问以职事。