离骚

离骚原文：

百战清胡塞，廿年归汉关。乞身辞北阙，赐第傍南山。铁券勋名远，金丹日月闲。还闻奉朝请，剑履近龙颜。
紫气入斗肇闽学，苏文趾美眉山童。真才一出动天地，不知谁任为罗功。
大区何浑沦，元气乃潜泄。忽然为山水，无往不融结。遥天偶一照，厚地空馀冽。盈将光共生，涸与魄同灭。玄机自消长，至理谁圆缺。发挥虽有在，窥测尚未决。枯柤曾几栖，断洑遽中裂。半倚岚翠云，微通海潮雪。昔人来推求，于此得表蕝。虚亭奚其敞，静甃独不齧。岁年竟悠远，沙石渐填咽。宁加疏瀹功，肯使见闻亵。恍疑合图经，环坐到稚耋。傥非蟹投埼，几类鲋处辙。纤纤浮晶彩，湛湛浸寥泬。旧观方尔还，真源可吾绝。争言彼月行，岂为兹泉设。萧丘胡长寒，汉井或再热。逝寻白兔公，直探神龙穴。狂歌水仙词，击碎如意铁。
徒步随计吏，辛勤鬓易凋。归期无定日，乡思羡回潮。冒雨投前驿，侵星过断桥。何堪穆陵路，霜叶更潇潇。
并辔殷勤廿六年，白莲池上景依然。送君别去东南路，老翮相看万里天。
胜境偏从绝徼逢，休言荒僻鲜欢悰。膏腴地不劳农力，粉黛人多擅冶容。编树为篱乔木古，依山筑室乱云封。乐郊何必输南土，更待弦歌雨化浓。
汪大叔，你怎么跟个小白脸一样？这军营的汉子那个身上没一点味儿？没本事杀敌，把自己打扮得跟个娘们一样，到战场上你准备色诱敌人哪？汪魁被两人强烈的反应吓了一大跳，不可置信地用食指点着自己的鼻尖问道：我，小白脸？色诱？他不由自主地看向胡钧：小白脸在那呢
紫苑东华北，霓旌拂曙来。锦装千队合，仗列两朋开。剑戟明初日，衣冠映上台。櫜鞬屯虎士，匼匝引龙媒。花簇金毬度，云随綵仗回。抗弦轻斮柳，飞鞚不生埃。闪闪扬旗过，逢逢叠鼓催。夺幖争决胜，得意每先回。光禄筵初罢，瑶池宴屡陪。御香霏晓雾，大乐殷春雷。圣德同天地，恩光被草莱。风云俱际会，文武属良材。北斗尊宸极，南山进寿杯。太平歌既醉，忝窃愧非才。

离骚拼音解读：

bǎi zhàn qīng hú sāi ，niàn nián guī hàn guān 。qǐ shēn cí běi què ，cì dì bàng nán shān 。tiě quàn xūn míng yuǎn ，jīn dān rì yuè xián 。hái wén fèng cháo qǐng ，jiàn lǚ jìn lóng yán 。
zǐ qì rù dòu zhào mǐn xué ，sū wén zhǐ měi méi shān tóng 。zhēn cái yī chū dòng tiān dì ，bú zhī shuí rèn wéi luó gōng 。
dà qū hé hún lún ，yuán qì nǎi qián xiè 。hū rán wéi shān shuǐ ，wú wǎng bú róng jié 。yáo tiān ǒu yī zhào ，hòu dì kōng yú liè 。yíng jiāng guāng gòng shēng ，hé yǔ pò tóng miè 。xuán jī zì xiāo zhǎng ，zhì lǐ shuí yuán quē 。fā huī suī yǒu zài ，kuī cè shàng wèi jué 。kū zhā céng jǐ qī ，duàn fú jù zhōng liè 。bàn yǐ lán cuì yún ，wēi tōng hǎi cháo xuě 。xī rén lái tuī qiú ，yú cǐ dé biǎo jué 。xū tíng xī qí chǎng ，jìng zhòu dú bú niè 。suì nián jìng yōu yuǎn ，shā shí jiàn tián yān 。níng jiā shū yuè gōng ，kěn shǐ jiàn wén xiè 。huǎng yí hé tú jīng ，huán zuò dào zhì dié 。tǎng fēi xiè tóu qí ，jǐ lèi fù chù zhé 。xiān xiān fú jīng cǎi ，zhàn zhàn jìn liáo jué 。jiù guān fāng ěr hái ，zhēn yuán kě wú jué 。zhēng yán bǐ yuè háng ，qǐ wéi zī quán shè 。xiāo qiū hú zhǎng hán ，hàn jǐng huò zài rè 。shì xún bái tù gōng ，zhí tàn shén lóng xué 。kuáng gē shuǐ xiān cí ，jī suì rú yì tiě 。
tú bù suí jì lì ，xīn qín bìn yì diāo 。guī qī wú dìng rì ，xiāng sī xiàn huí cháo 。mào yǔ tóu qián yì ，qīn xīng guò duàn qiáo 。hé kān mù líng lù ，shuāng yè gèng xiāo xiāo 。
bìng pèi yīn qín niàn liù nián ，bái lián chí shàng jǐng yī rán 。sòng jun1 bié qù dōng nán lù ，lǎo hé xiàng kàn wàn lǐ tiān 。
shèng jìng piān cóng jué jiǎo féng ，xiū yán huāng pì xiān huān cóng 。gāo yú dì bú láo nóng lì ，fěn dài rén duō shàn yě róng 。biān shù wéi lí qiáo mù gǔ ，yī shān zhù shì luàn yún fēng 。lè jiāo hé bì shū nán tǔ ，gèng dài xián gē yǔ huà nóng 。
wāng dà shū ，nǐ zěn me gēn gè xiǎo bái liǎn yī yàng ？zhè jun1 yíng de hàn zǐ nà gè shēn shàng méi yī diǎn wèi ér ？méi běn shì shā dí ，bǎ zì jǐ dǎ bàn dé gēn gè niáng men yī yàng ，dào zhàn chǎng shàng nǐ zhǔn bèi sè yòu dí rén nǎ ？wāng kuí bèi liǎng rén qiáng liè de fǎn yīng xià le yī dà tiào ，bú kě zhì xìn dì yòng shí zhǐ diǎn zhe zì jǐ de bí jiān wèn dào ：wǒ ，xiǎo bái liǎn ？sè yòu ？tā bú yóu zì zhǔ dì kàn xiàng hú jun1 ：xiǎo bái liǎn zài nà ne
zǐ yuàn dōng huá běi ，ní jīng fú shǔ lái 。jǐn zhuāng qiān duì hé ，zhàng liè liǎng péng kāi 。jiàn jǐ míng chū rì ，yī guàn yìng shàng tái 。gāo jiān tún hǔ shì ，ē zā yǐn lóng méi 。huā cù jīn qiú dù ，yún suí cǎi zhàng huí 。kàng xián qīng zhuó liǔ ，fēi kòng bú shēng āi 。shǎn shǎn yáng qí guò ，féng féng dié gǔ cuī 。duó biāo zhēng jué shèng ，dé yì měi xiān huí 。guāng lù yàn chū bà ，yáo chí yàn lǚ péi 。yù xiāng fēi xiǎo wù ，dà lè yīn chūn léi 。shèng dé tóng tiān dì ，ēn guāng bèi cǎo lái 。fēng yún jù jì huì ，wén wǔ shǔ liáng cái 。běi dòu zūn chén jí ，nán shān jìn shòu bēi 。tài píng gē jì zuì ，tiǎn qiè kuì fēi cái 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①飞来山：有两说：一说在浙江绍兴城外的林山。唐宋时其中有座应天塔。传说此峰是从琅即郡东武县飞来的，故名飞来峰。一说在今浙江杭州西湖灵隐寺前。千寻塔：很高很高的塔。寻，古时长度单位，八尺为寻。闻说：听说。
⑪促席：彼此坐得很近。促：迫近。席：坐席。

相关赏析

其实，在远方的情人未必如她所猜想的那样，这或许是少妇的“多虑”。而“多虑”正是一种情深爱笃的表现，故虽抱怨，却并未弃绝。因此第四、五两句“困坐南窗下，数对清风想念他”表现为万般慵懒、无所事事，只有一次次面对清风倾吐自己对远人的情思，大有“不思量，自难忘”、摆不脱、丢不开之苦。这两句虽看似平淡无奇，但词浅意深，清风和美，情思更浓，它进一步刻画出少妇对远人思之弥深、爱之弥笃的感情。

作者介绍

陈季卿 陈季卿家住江南，离开家里已经十年了，去考进士，立志考不中不回家。因为一直没考中，就滞留在京城，靠卖字维持衣食。