锦瑟

锦瑟原文：

此时张三丰差不多六十多年没有出过手。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
半园风雅重当时，画里年年纪好诗。四度人间逢甲子，重教点墨慰相知。
少年见青春，万物皆妩媚。身虽不饮酒，乐与宾客醉。一从鬓上白，百不见可喜。心肠非故时，更觉日月驶。闻欢已倦往，得饱还思睡。春归只如梦，不复悲憔悴。寄言少年子，努力作春事。亦勿怪衰翁，衰强自然异。
独宿行台暑气清，清吟已觉动高情。令人苦忆黄诗伯，肯许连床听雨声。
风蒲饱朝航，霁色急新涨。云山绕平湖，水墨澹屏障。夷犹柂初回，突兀山入望。何妨倾寸眸，便足了千嶂。想像钟磬音，隐约霄汉上。我欲一往游，遐瞻兹可畅。暮雪犹在涂，遗事不得访。人生蜡屐缘，一世能几两。登山追胜游，脚力须少壮。重来定何时，吾策今可杖。老愿复尔违，抚事一惆怅。

锦瑟拼音解读：

cǐ shí zhāng sān fēng chà bú duō liù shí duō nián méi yǒu chū guò shǒu 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
bàn yuán fēng yǎ zhòng dāng shí ，huà lǐ nián nián jì hǎo shī 。sì dù rén jiān féng jiǎ zǐ ，zhòng jiāo diǎn mò wèi xiàng zhī 。
shǎo nián jiàn qīng chūn ，wàn wù jiē wǔ mèi 。shēn suī bú yǐn jiǔ ，lè yǔ bīn kè zuì 。yī cóng bìn shàng bái ，bǎi bú jiàn kě xǐ 。xīn cháng fēi gù shí ，gèng jiào rì yuè shǐ 。wén huān yǐ juàn wǎng ，dé bǎo hái sī shuì 。chūn guī zhī rú mèng ，bú fù bēi qiáo cuì 。jì yán shǎo nián zǐ ，nǔ lì zuò chūn shì 。yì wù guài shuāi wēng ，shuāi qiáng zì rán yì 。
dú xiǔ háng tái shǔ qì qīng ，qīng yín yǐ jiào dòng gāo qíng 。lìng rén kǔ yì huáng shī bó ，kěn xǔ lián chuáng tīng yǔ shēng 。
fēng pú bǎo cháo háng ，jì sè jí xīn zhǎng 。yún shān rào píng hú ，shuǐ mò dàn píng zhàng 。yí yóu yí chū huí ，tū wū shān rù wàng 。hé fáng qīng cùn móu ，biàn zú le qiān zhàng 。xiǎng xiàng zhōng qìng yīn ，yǐn yuē xiāo hàn shàng 。wǒ yù yī wǎng yóu ，xiá zhān zī kě chàng 。mù xuě yóu zài tú ，yí shì bú dé fǎng 。rén shēng là jī yuán ，yī shì néng jǐ liǎng 。dēng shān zhuī shèng yóu ，jiǎo lì xū shǎo zhuàng 。zhòng lái dìng hé shí ，wú cè jīn kě zhàng 。lǎo yuàn fù ěr wéi ，fǔ shì yī chóu chàng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①幽篁：幽深的竹林。啸：嘬口发出长而清脆的声音，类似于打口哨。
①峨山：现名鹅山，在柳州市区西部，其形似鹅，是柳州市区内第一高山，已建成公园。荒山：指峨山。柳宗元在《柳州山水近治可游者记》中说，“峨山在野中，无麓”。悠悠：指无限的忧思。如何:奈何。

相关赏析

“且看”二字用语平常，却颇具玩味，可以说，它与杜甫“且看欲尽花经眼”的“且看”有异曲同工之妙。“且看”就是那么随随便便、漫不经意地一看，显示出一种平常心。天空固然雨意不绝，湖面却也水波不兴。诗人用“且看”而不用“且喜”，正因为他荡舟的行意已决，“无风浪”，不过是适遇其便而已。顺理成章，就有了下句的“一叶轻舟任飘荡”。
晏子不是直接劝阻，而是间接委婉地提醒齐景公杀了烛邹会影响他的声誉，从而使他改变了主意（晏子的高明之处）。

作者介绍

施大任 施大任（一○五一～一一二六），字和叟，初名天任，武进（今属江苏）人。神宗熙宁六年（一○七三）进士，调越州上虞县主簿。历真州军事推官，越州录事参军，知泰州海陵县，通判淄州、舒州，知南康军。后管勾衢州福唐观、台州崇道观，寻请老归。钦宗靖康元年卒，年七十六。事见葛胜仲《丹阳集》卷一二《朝议大夫施公墓志铭》。