悲哉行

悲哉行原文：

长城役罢骊山起，秦人断念还居里。一呼或化为侯王，避之却是神仙子。汉家宫殿生荆棘，桃源千树长春色。花香破鼻桃离离，只在人间人不知。梦中有客曾一到，屋舍衣裳殊草草。狗彘鸡豚还治生，若度流年不知老。南华砎壁连天起，人家庭户多流水。红碧夭桃百种花，不似凡间锦和绮。仙人容貌闲且都，居处虽贫乐有馀。老子桃红入双脸，皤然只有银为须。仙家女儿多茜衣，桃花宜面叶宜眉。离宫茅舍略相似，别有谯丽璇为题。仙君名氏犹属秦，许由往往陪游人。老人石上问行客，传今几世秦之君。为言天下方南北，人鹿千龄经几得。嗟说来时桃始华，桃子而今未成核。祖龙往日亲曾见，六合连兵事攻战。北城紫塞南陆梁，倾赀未足供输挽。诚知黔首无聊生，侧目有诛正视刑。剖心不独商王受，当时论杀诸儒生。我本何辜一何幸，避役离乡共亡命。石髓药苗聊解饥，经年陡觉侪仙圣。讯今丞相胡为者，振古如今同土苴。惊起城头角调哀，顿觉令人小天下。秦政求仙徒尔为，避秦役夫能至之。还知道可无心得，学道有心无乃痴。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
路随云磴石梯行，限隔华夷天意明。自与大君为外屏，何功诸将作长城。福民可拜三公爵，寿圣能呼万岁声。海国未疆崖石老，待谁来此勒功名。
天开灵谷钟山下，绀宇巍巍树色苍。爱读丰碑询往事，喜看画壁步修廊。草生鹤径春云暖，花覆禅房晓露香。释子感恩何以报，或将万寿祝君皇。
昧旦多纷喧，日晏未遑舍。落日馀清阴，高枕东窗下。寒槐渐如束，秋菊行当把。借问此何时，凉风怀朔马。已伤慕归客，复思离居者。情嗜幸非多，案牍偏为寡。既乏琅琊政，方憩洛阳社。
秦枫不大相信，疑惑地扫视一圈，只见好几个男娃浑身湿漉漉的，还在往下滴水。

悲哉行拼音解读：

zhǎng chéng yì bà lí shān qǐ ，qín rén duàn niàn hái jū lǐ 。yī hū huò huà wéi hóu wáng ，bì zhī què shì shén xiān zǐ 。hàn jiā gōng diàn shēng jīng jí ，táo yuán qiān shù zhǎng chūn sè 。huā xiāng pò bí táo lí lí ，zhī zài rén jiān rén bú zhī 。mèng zhōng yǒu kè céng yī dào ，wū shě yī shang shū cǎo cǎo 。gǒu zhì jī tún hái zhì shēng ，ruò dù liú nián bú zhī lǎo 。nán huá jiè bì lián tiān qǐ ，rén jiā tíng hù duō liú shuǐ 。hóng bì yāo táo bǎi zhǒng huā ，bú sì fán jiān jǐn hé qǐ 。xiān rén róng mào xián qiě dōu ，jū chù suī pín lè yǒu yú 。lǎo zǐ táo hóng rù shuāng liǎn ，pó rán zhī yǒu yín wéi xū 。xiān jiā nǚ ér duō qiàn yī ，táo huā yí miàn yè yí méi 。lí gōng máo shě luè xiàng sì ，bié yǒu qiáo lì xuán wéi tí 。xiān jun1 míng shì yóu shǔ qín ，xǔ yóu wǎng wǎng péi yóu rén 。lǎo rén shí shàng wèn háng kè ，chuán jīn jǐ shì qín zhī jun1 。wéi yán tiān xià fāng nán běi ，rén lù qiān líng jīng jǐ dé 。jiē shuō lái shí táo shǐ huá ，táo zǐ ér jīn wèi chéng hé 。zǔ lóng wǎng rì qīn céng jiàn ，liù hé lián bīng shì gōng zhàn 。běi chéng zǐ sāi nán lù liáng ，qīng zī wèi zú gòng shū wǎn 。chéng zhī qián shǒu wú liáo shēng ，cè mù yǒu zhū zhèng shì xíng 。pōu xīn bú dú shāng wáng shòu ，dāng shí lùn shā zhū rú shēng 。wǒ běn hé gū yī hé xìng ，bì yì lí xiāng gòng wáng mìng 。shí suǐ yào miáo liáo jiě jī ，jīng nián dǒu jiào chái xiān shèng 。xùn jīn chéng xiàng hú wéi zhě ，zhèn gǔ rú jīn tóng tǔ jū 。jīng qǐ chéng tóu jiǎo diào āi ，dùn jiào lìng rén xiǎo tiān xià 。qín zhèng qiú xiān tú ěr wéi ，bì qín yì fū néng zhì zhī 。hái zhī dào kě wú xīn dé ，xué dào yǒu xīn wú nǎi chī 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
lù suí yún dèng shí tī háng ，xiàn gé huá yí tiān yì míng 。zì yǔ dà jun1 wéi wài píng ，hé gōng zhū jiāng zuò zhǎng chéng 。fú mín kě bài sān gōng jué ，shòu shèng néng hū wàn suì shēng 。hǎi guó wèi jiāng yá shí lǎo ，dài shuí lái cǐ lè gōng míng 。
tiān kāi líng gǔ zhōng shān xià ，gàn yǔ wēi wēi shù sè cāng 。ài dú fēng bēi xún wǎng shì ，xǐ kàn huà bì bù xiū láng 。cǎo shēng hè jìng chūn yún nuǎn ，huā fù chán fáng xiǎo lù xiāng 。shì zǐ gǎn ēn hé yǐ bào ，huò jiāng wàn shòu zhù jun1 huáng 。
mèi dàn duō fēn xuān ，rì yàn wèi huáng shě 。luò rì yú qīng yīn ，gāo zhěn dōng chuāng xià 。hán huái jiàn rú shù ，qiū jú háng dāng bǎ 。jiè wèn cǐ hé shí ，liáng fēng huái shuò mǎ 。yǐ shāng mù guī kè ，fù sī lí jū zhě 。qíng shì xìng fēi duō ，àn dú piān wéi guǎ 。jì fá láng yá zhèng ，fāng qì luò yáng shè 。
qín fēng bú dà xiàng xìn ，yí huò dì sǎo shì yī quān ，zhī jiàn hǎo jǐ gè nán wá hún shēn shī lù lù de ，hái zài wǎng xià dī shuǐ 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①新年：指农历正月初一。芳华：泛指芬芳的花朵。初：刚刚。惊：新奇，惊讶。
④披衣：将衣服披在身上而臂不入袖。倒屣：急于出迎，把鞋倒穿。后因以形容热情迎客。语笑：谈笑。衡门：横木为门。指简陋的房屋。
②可惜：可爱。琼瑶：美玉。这里形容月亮在水中的倒影。杜宇：杜鹃鸟。

相关赏析

“多少长安名利客，机关用尽不如君。”即事论理，拉出逐利争名、机关算尽的“长安名利客”与悠然自得的牧童相比。有多少在官场上争名逐利的庸人，费尽心机，其实不如牧童自在快乐啊！在一贬一褒之中，表露出作者清高自赏、不与俗流合污的心态，同时也在赞美牧童。
前八句为第一层，以咏物为主，描写劲草的自然形貌和风吹不倒的姿态，从草之茂盛写到草的气节，草生长蔓延的处所似乎出自草的有意选择，与王孙公子无缘，也绝对不长在谗佞的坟上；但是草根直下土中百尺，与忠臣之魂相拥相抱。表达了诗人对劲草的喜爱和钦佩，为下文抒情做了铺垫。第八句承上启下，由忠臣之魂写及忠臣的死因，过渡到咏人。

作者介绍

许庭 字伯扬，宋代文人，濠梁（今安徽凤阳）人。